AŞKIN İMLASI

Ünlem iþareti (!) gibi baþlamýþtý aþkýmýz
Heyecan ve korku içerisinde
Usul usul yapacakken herþeyi
Heyecanýmýza yenik düþüp
Hýzlandýrýp karýþtýrmýþtýk yaþadýklarýmýzý

Soru iþaretleri (?) mevcuttu akýllarýmýzda
Birbirimizi tanýmak, anlamak adýna
Yüreðimizdeki bilinmeyen denklemleri
Çözmeye uðraþýrken
Her soru iþaretinin altýna noktalar koyuyorduk

Noktalý virgül (;) koymuþtuk fýrtýnalar koparan yüreklerimize
Engellere takýlmýþtýk
Mecburiyetlerimizi yaþamak zorunda kalmýþtýk
Sevmeye hakkýmýzýn olmadýðýný anlayýp
Duygularýmýzýn üzerine iki kürek toprak atmýþtýk

Den denler (") gibi tekrarý olmayacaktý
Yaþadýðýmýz güzel günlerin
Bir daha olmayacaðýný bilerek
Kalbimizin en derin yerine
Kazýmýþtýk o güzel hatýralarý

Parantezler ( ) içinde yaþýyorduk herþeyi
Kimseye sezdirmeden
Yüreklerimizdeki kelimeleri dilimizden dökemeden
Parmaklýklar ardýnda prangalar vurmuþtuk düþlerimize
Parantez niteliðinde açýp kapatmýþtýk kalplerimizi

Nokta (.) koymuþtuk bu büyük sevdaya
Belki de istemeye istemeye
Yaþamak zorunda olduklarýmýzý yaþamalýydýk
Hayatýn bize getirdiklerine yenik düþüp
Ýçimizdeki sevdaya kocaman bir nokta koymuþtuk

Þimdi ben hiçbir imla kuralýna aldýrmadan
Ýmlasýz seviyorum seni ..





**ARDA’CA**


Sosyal Medyada Paylaşın: