Ellerimi Açtým semaya Ruhumu býrakmýþtým Kalbimi anlayana Kelam kar etmiyor, Sevda ufkumda Ümit vermiyor Aþk, ne kadar Dile getirilirse getirilsin Edep irfan yoksa yetmiyor Ýnsanlaþmayan dimað Ve bilinç nefsi ihya ediyor, Münevver olmak istiyor Sýla ruhumu cezp etse de, Kalbim tekliyor, Nefsi periþanlýðým Boyun büktürüyor Sahip zaten Her þeyi biliyor, Yürek hevesten Arýnmadýkça kalp Aklý derin derin Düþündürüyor Dünya Ne kadar lazýmsa, Ýrade ve akýl için Ne hak tanýnmýþsa, Ona kulluk kýt kanaatse Vicdan sessizleþiyor An göçüp gittikçe, Zaman aczi yetimi ayan ediyor, Azim ve þevk katýlaþan Yüreði terk ediyor, Hýrs ve hýnç viran eðliyor Ey gönüllerin Ve umutlarýn sahibi, Sen bilirsin, sen maðfiret Ve rahmetin yegâne malikisin, Yardým eyle, hoþnut olacaðýn Kullarýnýn zümresinden eyle.(Âmin)
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.