Çile denen undan Gözden akan sudan yoðuruldum. Yürekte ki közde piþtim Hayat denen handan geçtim. Gül ektim diken biçtim , Yudum yudum sözden ibaret zehir içtim. Ýçimdeki çocuk büyümeden , Gözümdeki nuru , Dizimdeki feri , Yýllar aldý benden.
Kelimeler yetersiz kaldý bazen. Anlatamadým söylemek istediðimi , Herþey boþtu sanki Öylesine dönüyordu dünya. Aðaç kurdu muydu beni kemiren ? Yoksa yüreðimin ta kendisi mi ? Onca þeyi yaþadým da ; ANLAYAMADIM .. Dünya mý insaný yönetti , Ýnsanlar mý dünyayý fethetti ? Yoksa gerçekten insanlýk mý bitti ? Anlayamadým dostlar ... Merhamet , vicdan , hak, adalet .. NEREYE GÝTTÝ ?
Saniye ÝÞBÝLEN - Almestin Sosyal Medyada Paylaşın:
Almestin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.