Sen çok daha beklersin

Bildiðimi sanýrdým özlemeyi daha önceleri,
Meðer ne çok bilmezmiþim,
Ne çok.

Önce sevildiðimi gördüm,
Öpüldüðümü gördüm adam gibi,
Tattým yaþamayý sevilmekle sen tarafýndan,
Yaþamak buymuþ dedim sevginle, ilginle, bedeninle,
Nefes almakmýþ senin yüreðinde olmak,
Ýlk kez istedim, ölüme uzak olmayý,
Hem de çok uzak.

Dün bir mektup yazdým Azrail’e,
Eski mektuplarýmý unut dedim,
Beni almaya gelme,
Ýptal et dedim,
Sakýn uðrama buralara,
Uðrarsan,
Asarým, keserim dedim.

Cevap yazmýþ cesurca,
Geliyorum demiþ,
Gel dedim, gel,
Geleceðin varsa,
Göreceðinde.

Geldi dün gece,
Islak gözlerimi gördü,
Sormadý da,
Neden diye.

Anlamýþtý,
Vay be dedi,
Sen ne çok sevmiþsin böyle,
Sen ne çok sevilmiþsin,
Ne çok özlemiþ, özlenmiþsin sen.

Anladý seni ne çok özlediðimi,
Beklediðimi,
Baktý gözlerim nemli,
Bedenim sapsaðlam,
Cesaret edemedi almaya,
Kýzdý,
Köpürdü,
Ama bildi ve baðýrdý,
“Sen bu kadar çok sevip de seviliyorsan,
Benim iþim zor,
Gene geleceðim bir zaman,
Ama unutma.
Kollayacaðým özlediðin sevdiðin olmadýðý aný,
Bekleyeceðim buralarda hep”,
Dedi.
Sen çok daha beklersin dedim,
He he,
Sen çok daha beklersin.

Sosyal Medyada Paylaşın: