Ýþte bir gece daha baþladý
Gökyüzü karanlýktý
Ay ile yýldýzlar biraz aydýnlattý
Ýçimdeki karanlýk geceden de berbattý
Bir uçak sesi duyuldu, uzaktý
Ay ile yýldýzdan ýþýk getirdi mi?
Geçti gitti o, can yine umudunu yitirdi
Mumlar eridi bitti
Elektrik kesikti
Trafolar çoktan attý
Elektrikçiler hepsi grev yaptý
Aydýnlatmamakta inat etti
Ýçimin karanlýðýný.
Onun bir tek umudu vardý
Bu yaþadýðý karanlýk
Öldüðünde yalnýz yatacaðý
Mezardaki karanlýðý aklýna getirdi
Ýþte o zaman gün doðmadý
Doðmadý ama
Onun içindeki karanlýðý gölgede býraktý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.