Ateþ toplarýnda gördüm seni Her biri bir yürek gibi Ve damla damla aktýn içime Bal damlatan çiçek gibi "Arýydým" ben çalýþkan ve ateþten korkmayan Nasýl korkarým ki o ateþ sevda ateþi
Aðlayan aþký Güldürdün gözlerinle Çaðýmýn insaný aþk için ne der bilmem Ben eski aþýklar gibi Ayý güneþin doðuþuyla eritenlerdenim Sense yýldýzlardan öte bir yerlerde Bekleyenimsin
Belki hiç kolay olmayacak Yýldýzlara ulaþmak Ama burada gün doðarken Aklým hep orada kalacak Alevlerin alacasýnda Oluþan sis çemberinde Ruhum hep seninle dolacak
Bugün seni çiçeklere benzetmeyeceðim Çünkü çiçeklere benzetsem Melekler kýskanacak Sözcükler sabaha kadar nefes alýyor Sana yazarken Bense nefessiz kalýyorum Ama biliyorum Ertelediðim nefesleri bir gün birlikte alacaðýz
Düþününce Tenin yaldýzlanýyor Bir gölge saflýðýnda Rüya mý bu ne Bu nasýl bir duygu Bu nasýl anlatmak sevgiliyi Neden bir þeyler gözlerinden öpmeye zorluyor Utancýndan kýzarmýþ ellerim ter damlasý
Tertemiz gülerler Sevenler Gözlerinin içi saltanattýr Daha güzel ne var dünyada Ve biraz çevirsen baþýný Sen de göreceksin Aslýnda sen de tertemiz gülensin Bir þeyler eksik bu sevgide Ya da ne bileyim fazla Alýn yazýsý dedikleri bu olsa gerek Bazen bir ömür geçer bekleyerek Yýlmadan usanmadan bekleyeceðim seni Birlikte nefes alana kadar
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.