Ýnsan dýþtan tanýnmaz,öz yürekte saklýdýr
Görünüþe bakarak,peþin hüküm verilmez
Belki senden daha çok,iman onda yüklüdür
Bazý þeyler göz ile,bakýlsa da görülmez
Þeytan kolay tanýnmaz,her surete bürünür
Kimi mecnun ederse, ona Leyla görünür
Þeytan girmiþ yürekler,besmeleyle arýnýr
Arýnmamýþ yürekle,cennete de girilmez
Boþ sandýðýn beyinler,belki ilim doludur
Allah bilir içini,o Allah’ýn kuludur
Kula kulluk edenin,yolu þeytan yoludur
O yollardan menzile,koþulsa da erilmez
Bilen sukut edince,bilmeyenler konuþur
Bilmeyen de bilmeden,bilmeyene danýþýr
Bilmeyene inanan,cehaletle tanýþýr
Cahillerin inadý,bükülse de kýrýlmaz
Vesveseye kapýlýp,þüphe koyma içine
Bahaneler uydurup,kýlýf etme suçuna
Kul da kusur ararsan, topuðundan saçýna
El de sen de arar ki;sebebi de sorulmaz
Yusuf ÇAKIR
16/12/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.