(Alzheimer ) “ İnsana Ailesini Unutturan Hastalık “

Akýl mantýk arasý, Ýletiþim delinmiþ
Ömrünü adadýðý amaçlarý silinmiþ
Aný bellek tahtasý, kýrk parçaya bölünmüþ
Zamaný terse almýþ, günü unutmuþ anam

Yakýnda ki olaylar, hayal meyal bir anlýk
Her cevap, her sorusu, sanýrsýn ki yarenlik
Gecesi gündüz olmuþ, gündüzleri karanlýk
Sabah, öðlen, akþamý, tün’ü unutmuþ anam

Ellerini baðlayýp, masal katmýþ düþüne
Kollarýna sýðýnýp baþým koydum döþüne
“ Haydi gülümse dedim”, hasretim gülüþüne
Yanaðýna yakýþan ben’i unutmuþ anam

Oðluna abi diyor, kýzýna abla bacý
Yaþananlar bir yana, anlatmak büyük acý
Hayatýný çalandan, hep olurdu davacý
Yüzüne saflýk çökmüþ, kini unutmuþ anam

Çevresinden bihaber, kendisini arýyor
Çöken zihni belleði, yeniden onarýyor
Anan, baban kim diye, bize bizi soruyor
Üç kýzý, bir oðlaný, beni unutmuþ anam...

Aliye UYANIK / BOZOK KIZI
15.12.2014/ TEKÝRDAÐ

Sosyal Medyada Paylaşın: