GÖKLERDEN İNMEDİ Mİ DUAM

Göklerden inmedi mi duam

göz bebeklerimin ardýndan aðladýðý sen misin
yüzüne emzirmeden yetimlikle unutulduðu
o akan nehir yavrusu, kýzýl su, büyük azamet
ve yýllan terbiye eden dillerin varmýþ
çaya þeker olan gülüþlerin
ben o gülüþ uðruna yeniden doðarken her sabah yollarýna
süsleyip sana uðurlarken aynalar,
taþ öðüten dokunuþlarýn varmýþ
arýlar bal içermiþ dudaklarýndan
tütün baðýmlýlýðýydý senin kisi
öldüren ve öldürmeyen yarý tiryakisiyim ayrýlýklarýn
yokluðunda her sabahý kýyamet korkusuyla bekledim
seccadem yere yayýlý ve ucu kývrýlmýþ
göklerden sana indimi duam
ve sabah gelirdi kýyamet’siz
saçlarýn misk kokarmýþ o sabahlarý
anormale indi bunlarý düþündükçe beyin yapým
tilkiden daha döner oldu düþüncelerim
denizler varmýþ seni saklayan þehirle kýyý
üstünde avaz, avaz kuþlarým
martýlarýn çýðlýklarý dindirirmiþ içinde hýrçýn dalgalarý
her gece uzay yoluna dalgýn gözlerin
göklerden içine düþmedi mi duam.

uðurlar olsun gönlümün yolcusu
düþtüðün ayrýlýk yollarýn hayýrlý olsun
zulüm senin zulmün,
acý benim acým
toz bulutu, toz yaðmuru gün yüzüm
denizlerin boðucu, hýrçýn, katil
çektim üstünden göç, göç kuþlarýmý
denizlerinde artýk ebabiller uçsun
azat ettim bedenime kafeslediðim ruhu
ölen aþk oldu, haberin olsun...

Ekrem Tong
Sosyal Medyada Paylaşın: