çocukken anam hep söylerdi oðlum erkekler aðlamaz öyle sandým çoðu sýktým diþlerimi aðlamadým gençken adam oldum sandým çoðu burkuldu yüreðim aðlamadým zor günlerdi cephe deydim elim çelikte yüreðim can almada can vermede aklým sevdalým da memlekette ben siperde posta geldi okudum doðmuþ beklediðim umudum bir gün sonra ölmüþ oðlum kimsenin görmediði kuytu bir yer buldum kývrýldým kaldým kavruldum yandým aðladým aðladým aðladým ekim 1975
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.