SOLUK MEKTUPLAR

Sürgünlük günlerim sinmiþ soluk mektuplara
Mürekkebi solmuþ yârin kokusuyla
Ýçimde rüyalarýn bitmeden daha
Þafaðýn gökkuþaðý uçurtmalarýyla gittin

Mehtap akardý rüyanýn meyhanesine
Meltemlerin serinliðinde beklerdim seni
Ne elveda dedin ne de hoþça kal
Vefasýzlar gibi býrakýp gittin

Her özleyiþte kalbimi kavuruyor feryatlarým
Gitmeseydin senin kalbin olurdum
Kalbimden düþmüyor sürgünlük gülüþlerim
Sürgündeki rüyalarýn kokusunu özlemiþtim

Meltemli rüyalarýn sýcak nefesli yazlarýyla
Ömrümce aþkýyla dolu olurdum
Leylak salkýmlarý asýlmýþ zamanýn kalbine
Ne yazýk ki kalbimi bilmeden gittin

Hatýrladýn mý geçmiþteki sahilin çiçeklerini
Akasya meyhanelerinde beyhude aþklarým
Þimdi mevsim hazan sürgünlük günlerimde
Hýçkýrýklar içinde aðlarken masamda

Hasretin depreþir sessiz koylarda yürürken
Keder fýsýldardý gülümseyerek bana
Gelmeyeceðini bilirim günlerce
Cevapsýz aþklar býrakýp gittin

Kalbimdeki yakamozlar bitmesin derdim
Gecenin bahçesinden denizi seyrederken
Sallanarak yürürdüm kederin sarhoþluðunda
Gökkuþaðý sevinçlerimle sana koþarken

Rüyalar efkârýn mor aydýnlýðýnda aðlaþýyor
Ýlkbahar aðaçlarýnýn dibinde ýþýðýn limanlarý
Kaderin yorgunluðunda süzülen gözyaþlarým
Beyhude dualarým dökülüyor çaresiz dilimden
Sosyal Medyada Paylaşın: