Ben Onurlu Bir Halk Savaşçısıyım

Aþkýn mihrabýna astým.
Özgürlük yolunda kekik kokan çocuklarýn adlarýný.

Ölü bir cesedim kapýnda.
Soðuk bir kýþtýr mutluluðum.
Ve sözleri henüz yazýlmamýþ bir þiirin,
Kan kokan harfleriyim.
Yasaklanmýþ bir alfabenin,
Özlemiyle dilini öðrenen bir çocuðum ben.

Ah özgürlük denilen illet.
Ah ki; ölümleri sýrtýnda taþýrsýn,
Sen ki;
Ölümlere meydan okursun.
Diyarbakýr zindanlarýnda bir mahkum gibi,
Özgürlük mahkumu gibi.

Þahadet getiren gök kubbeler gibiyim.
Bir var olmayla,
Yok olma arasýnda,
Doðan bir güneþim ben.
Nerde bir yetim var.
Nerde bir çaresiz var.
Ve nerde bir yürek sýzýsý var.
Onun güneþiyim ben.
Hiç ummadýðý bir anda,
Hiç ummadýðý bir ülke de doðarým.

Sýrtýnda paramparça olan bir gömleðim ben.
Özgürlüðün gömleði.
Son nefese deðin aþk ile yaþarým.
Ölümler görürüm.
Katliamlar görürüm.
Yanarým.
Ben sivas da yanan hasretim.
Ben Diyarbakýr da bir çobaným.
Lice de havan topuyla katledilen Ceylan’ým ben.
Ben haince kurþunlanan Hrant Dink’im.
Ben Berkin Elvan’ým.
Bana terorist derler.
Oysa ben aþk dolu,
Özgürlük dolu bir çocuðum.
Gözlerim aþka bakar.
Ben rojova, þengal, kobane’yim.
Siz beni görmeseniz de,
Ben özgürlük savaþçýsýyým.
Tüm ezilen, sömürülen insanlarýn savaþýný veririm.
Yani ben insan olmanýn savunucusuyum.
Sen gözlerini yumsanda,
Kulaklarýný týkasanda,
Ben onurlu bir halk savaþçýsýyým.

Ýbrahim Dalkýlýç

14/12/2014
izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: