Sen bir infaz memuru bense bir mahkum olsam Tutuklu kalsam sen de yüreðin hücrem olsa Ömür boyu nöbette Yanýmda kalýr mýsýn Müebbet gecelerim sevgi dolsa aþk dolsa Git desen de gitmesem Çekip de vurur musun?
Gel de þeytana uyma Uyup da sakýn vurma Etme bana bunu yapma gardiyan Hele bir bak umudumun mertliðine Simsiyah gözlerinle delip geçtiðin bu gözler Sana bakýyor Sen oluyor zindan gecelerde Çözme Çözme kelepçemi...
Bir daha Bir daha yemin etme Þikayet edip kalabalýklardan Gitme Tut nöbetini hücremin Býrakma beni Ne olur, ne olur etme...
Ben yol kýyýsýnda unutulmuþ bir adamken Madem ki tutukladýn beni Acýlar ve kaygýlarla býrakma Kaç mahkumiyet vardýr adý umut olan Belleðime demirlendin sen Yüreðime demirlendin sen Yok böyle naif bir pranga inan...
Ellerinin utancýný Gözlerin silsin Ateþli þafaklarda acýmýz dinsin Aklýmý karýþtýran gücün Aþka yol versin ki Rengarenk gök kuþaðýnýn keyfini sürelim Sonsuza kadar Sonsuza kadar kalayým yüreðinde Sonsuza kadar kal yüreðimde...
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.