***GARİBİM***

(Bir zamanlar Isparta ’dan A. Poyraz isimli bir arkadaþýn macerasýndan esinlenme)

Çeyrek asýr önce, bir ilkbahardý
Isparta Dere’de bir kýz yaþardý

Gece gündüz halý, dokur dururdu
Kirkitini sanki kalbe vururdu

Yemyeþil gözleri, sanki bahardý
Pencereden ara sýra bakardý

Garibim abayý yakmýþtý ona
Çýlgýnca kafayý takmýþtý ona

Ahþap evlerinin önü dar yoldu
O sokak garibe tozlu yol oldu

Býkmadý garibim býkmadý her gün
Geçti bu sokaktan, çýkmadý bir gün

Her bir bakýþýnda bin hüzün vardý
Nemli gözlerinde, hep hazan vardý

Kiraz bayramýnda, gül bayramýnda
Yoktu Isparta’nýn serencamýnda

Sanki sýrlarýný saklar biriydi
Ya melek ya huri ya da periydi

Çýkmadý sokaða hep camdan baktý
Yaktýkça garibi yaktýkça yaktý

Tüm cesaretini, topladý garip
Anlattý derdini birini bulup

Ýhtiyar kadýnýn gözü nemlendi
Ýç çekti acý bir tebessümlendi

Yavrum sen bir baþka, kýsmetin ara
Bu kýz kötürümdür, adý Dilara

Yaktý sanki garip, yaktý daðlarý
Gölcük’ün yeniden aktý lavlarý

Aþka tövbe etti, fakat nafile
Kalbi söz dinlemez, olmuþtu bile

Çýkamadý gitti, iþ bu vartadan
Kaçýp gitti sonra, o Isparta’dan

Kirkit;halý dokurken sýkýþtýrmaya yarayan alet

ONUN KÝ SEVDA DEÐÝL SANKÝ GÜN TUTULMASI!................AHMET TURANOÐLU
HAYRANLÐI SANDIÐA ; ÝÇTE CEVHERÝN HASI
Sosyal Medyada Paylaşın: