EL AÝLESÝ...
Bakýyorum elime,
Baþ parmaðým cüce bir baba.
Yüzü hep dýþarý baksa da,
Baðlý karýsýna, çocuðuna.
Anne çocuklarýna düþkün,
Hep aralarýnda, ortada.
Oðul dilsiz,
Sessizce yol gösterir iþaretle.
Anne ve babasýnýn dikilir ortalarýnda,
Ayrýlamaz ikisinden de.
Büyük kýz niþanlý, anneye destek,
Ne yapsa yanýnda, yardýmda.
Süslü mü süslü,
Takar takýþtýrýr ayna karþýsýnda.
Küçüðü kýskanýr, her an onunla.
Bir þey olsa birine,
Koþarlar hep birden, ânýnda...
Hâlenur Kor
( Ellerimi insanlara benzeterek yazdýðým karalamalar... Eller; bir düþünsek ne kadar önemliler...Bir aile onlar, fertleri var beþ tane...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.