ne zaman ana ile evladý baba ile evladý çarþý da pazar da görsem dergide, ürperir vucudum, kalbim sýkýþýr.
dolar gözlerim, zor tutarým kendimi, aglamamak için. öyle dolu ki yüreðim, öyle dolu ki gözlerim anlatamam, anlatamam ki.
doyasýya uzanmadým dizlerine anamýn, çarþý pazar gezemedik, konuþup dertleþemedik, ne derdimi sordu benden, ne derdini anlattý bana. iþte bu nedenle suskunum sessizim mutsuzum kimsesizim.,
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.