ÇİÇEK AÇARDI ELLERİM

gülüþlerim ;
savrulurken
dör bir yana
acýlarýn yangýnsal yansýmasý kadar
yakýnýmda izdüþümleri

uzun kýþ günlerinde iþlerdim rotamý
gönül gözünün kasnaðýna
karlý daðlardan gelincik taþýrdým
ellerim çiçek kokardý

sýnýrsýz o yuvarlak dünyamda
nakýþlar ve romanlar çatýþýrdý bazen
yapraklarýn
arasýndan sümbül menekþe kokularý gelirdi
kasnaða papatyalarý çizerdim
lalelerin boynununu hiç eðmezdim
taþýrdým kar gibi beyaz kaneviçelere
kardelenler
o naif kafalarýný çýkarýrdý bakardý güneþe
duygularýn harmonisindeki iðnede iplik biterdi
aceleyle sanki o iðne deliðinden cenneti geçirirdim
"gül ve çiçek açardý ellerim

izdüþüm bana cenneti anýmsatýrdý
and nehirlerini düþlerdim orda evim olurdu
hayali sevgili gül bahçesinde yanýmda olurdu
iþlediðim bu nakiþlar ise evin her yerinde
gül kokularýnýn harmonisi gül bahçesi olurdu
hayallere dalmak güzeldi
sonbahar geldi
kurudu o güller
ardýndan yaðmur fýrtýna
dolu derken
kýþ hep kýþta kaldý hayaller
esefle kýnadým hayalleri
o savruk düþleri
solyanýma hüzne gömdüm
yaþlar savrulurken yüzümde
duygularýmýn tercümaný yoktu
hayatý yaþadýkça kayboldu gülüþlerim
kelebek olup döküldü
avuçlarýma
imtihaným aðýrdý
bedeller ödemek zorundaydým
yaþamak adýna içtiðim su adýna nefes almak adýna

memleketin kýþý da çetindi imtihaným gibi
felek aðlarýný örmuþtü birkere
cenneti iþlediðim kasnak
artýk acýlarý hüznünleri siyah iplikle iþliyor
hüznün elleri vardý
gergefe iðneyi batýrmýyor
hep solyanýma batýrýyor
sabýr dý bený ayakta tutan
biteviye dönüyordu feleðin çarký

hala kaç mevsim daha geçirmem lazým
oysa babamýn yanýnda iki kiþilik yer çoktan hazýr
korkmuyorum artýk ölümden
isyan etmiyorum
sadece satýrlarýma karalama yapýyorum

diliyorum gidince oraya
iþlediðim o gülleri orda istiyorum ..
"cennet/te istiyorum ...






**nurcan**
Sosyal Medyada Paylaşın: