“GEL” MEVLANA
Kim olursan ol yinede "gel, gel, gel" derdin
Olmazmýþ sevgisiz... Gözler önüne serdin
Geldik iþte kapýna, uyup ta çaðrýna
Ne zaman saracaksýn bizleri baðrýna
Bir elin Sema’ya bakar bir elin yere
Hal dilin söyler “Hak’tan alan halka vere”
Hoþgörü ile yaklaþtýn her bir canlýya
Hoþgörüsüzler bu çaðrýdan ne anlýya…
O günden beri dönse de semazenlerin
Ne aþk var ne de þevk; doldurulamaz yerin
Onu da benzettiler ya; çalgý çengiye
Dönüp duruyorlar yalnýz; sen döndün diye
Oysa o dönüþ semboldü tüm dönüþlere
Bilmeden sarýlýrlar dýþ görünüþlere
Her þey dönüyor… Atom, gezegen, dünya, ay
Elektronundan hücresine saydýkça say
Yarataný zikirdir her dönüþ aslýnda
Bilinmeyen ne çok þey var sema hakkýnda
“…Gel” diye çaðýr yine ulu dergâhýna
Bizi de alýver döndüðün semahýna…
Sensiz yürek yangýn, gözlerde sel Mevlana
Yaptýn çaðrýný, sýra bizde “…Gel” Mevlana
HALÝL MANUÞ