CEYLANI VURULMUŞ BİR DAĞ YÜREĞİM

CEYLANI VURULMUÞ BÝR DAÐ YÜREÐÝM

Ceylaný vurulmuþ bir dað yüreðim,
Yansýtmaz hüznünü dilim taþlara.
Zamaný eskiten kadîm dileðim,
Teselli sunar hep akan yaþlara.

Ceylâný vurulmuþ daðýn hüznüne,
Ortak olur, bölüþürüm yasýný.
Sýðýnýp gülþende gülün gönlüne,
Hýra’dan tanýrým dað havasýný.

Ceylâný vurulmuþ daðdaki zaman,
Ilýk rüzgârlarla dolar ruhuma.
Özümden beslenen ezelî lisan,
Ebedî bir aþký salar ruhuma.

Ceylâný vurulmuþ dað aþkla bakar,
Bu aþkla yol alýr ümit kervaným.
Ürperir bu aþkla sonsuza akar,
Bu aþkla doludur gönül ummaným.

Ceylâný vurulmuþ daðýn aþkýna,
Aþar da zirveyi çýkarým düze…
Gecenin sesiyle dönüp þaþkýna,
Baðlanýrým esrarlý bir gündüze.

Ceylâný vurulmuþ dað nefesinde,
Eritip buzlarý daldým engine...
Gönlümü titreten Bilâl sesinde,
Boyandý ufuklar aþkýn rengine.

Ceylâný vurulmuþ daðdaki huzur,
Yitirdiðim güneþlere müjdedir.
Dolarken ruhuma nur içinde nur,
Yaþanan mutluluk seherlerdedir.

Ceylâný vurulmuþ daðýn dergâhý,
Ümit þimþeðinin çaktýðý yerdir.
Sorarsan zirvede nazlý sabâhý,
Günbeyli’nin güle baktýðý yerdir.

Mahmut TOPBAÞLI

Sosyal Medyada Paylaşın: