La Tahzen ~ Üzülme

Üzülme!
Üzülebiliyorsan bir kalbin var demektir. Kalpsizler üzül(e)mezler ki. Ne mutlu sana ki, üzülebiliyorsun. Dokunan var demek ki kalbine. Ya dokunulmasaydý kalbine. Ya hüznün gönül topraðýný karmasýna izin verilmeseydi. Demek ki gözden çýkarýlmadýn. Demek ki sen hâlâ bir umut tarlasýsýn.

Üzülme!
Üzülüyorsan, Biri var ki cýlýz varlýðýný düþtüðü çamurdan kaldýrmak istiyor. Onun için dokunuyor kalbine. Kýymetini bil ki, üzmeye deðer görüyor seni. Hüzünlerin kalbinin topraðýný allak bullak ediyorsa, sen ekilmeye layýk bir topraksýn demektir. Kaygýlarýn vuruþuyla tuz buz oluyorsa taþ katýlýðýnda büyüttüðün güvencelerin, yarýlan göðsüne umut fidanlarý dikiliyor demektir.

Üzülme!
Yüzün yerde geziyorsan, ellerin boynuna sarýlý ise, içini ýsýtacak haberlerin mürekkebi damlýyor olmalý ömrünün defterine. Kar yaðýyorsa güvendiðin daðlara, yarýnýn ovalarýnda rengârenk çiçeklerin olacak demektir. Hýrçýn fýrtýnalar sarsýyorsa sevinçlerinin zirvesini, rüzgârlar dövüyorsa umudunun yamaçlarýný, bir yüce daðsýn sen demek ki, az bekle, eteðinden serin pýnarlar akmaya baþlayacak demek ki…

Üzülme!
Üzülüyorsan, þýmaramazsýn. Kibrin kirli tuzaðýna düþemezsin. Kendini beðenmiþliðin çamuruna dolaþmaz ayaklarýn. Uzak geçersin isyanlý yollardan. Heveslerinin ardý sýra düþüp nisyan uçurumlarýnýn baþýna sürüklenmezsin. Seni Biri yakýnlýðýna çaðýrýyor demek ki… Gözden çýkarmamýþ olmalý seni.

Üzülme!
Üzülüyorsan, bir kutlu teselli kapýsýnýn önünde bekletiliyorsun demektir. Gözlerini kaldýr vefasýz dünyanýn eþiðinden. Gönlünün elinden çýkar sebeplerin boþ avuntularýný. Umudunu kes sahte doymalardan. Yüreðini küstür coþkulardan. Kapý açýldý açýlýyor demektir.

Üzülme!
Üzülüyorsan, kaybedeceðin bir þeyler var demek ki… Kaybedeceði bir þeyi olanlar çoktan kazanmýþlardýr. Eline geçmeyenleri saymakla tüketme nefesini, elindekileri saymaya baþla. Hepsini saysan bile, nefesini saymaya nefesin yetmeyecek demektir. Bak iþte zenginsin.

Üzülme!
Seni bir "Ýþiten" var. Seni senin kendini bile sevmenden önce O sevdi seni. Senin kendini bile bilmediðin unutuþ kuyularýndan çekip çýkardý seni. Çektiðin acýlara habire meþgul çalan telefonlar gibi kör ve saðýr deðil O. Yüreðinin her yangýnýna O yetiþiyor. Ayrýlýklarýna ve sýkýntýlarýna metal soðukluðundaki plazalar gibi umursamaz deðil O. Yitirdiklerinin hepsini sana iade edeceðine söz veriyor. Sevdalarýna ve özlemlerine çok seçenekli sýnav kâðýtlarý gibi tatsýz ve tuzsuz formüller sunmuyor. Seni herkesten çok anlýyor, seni senin kendini düþündüðünden çok düþünüyor. Gözyaþlarýnla imzalayasýn istiyor yakarýþlarýný. Bir ebedî çerçevenin içinde, gösteriþsiz bir kullukla fotoðraflamak istiyor seni. Daðýlýp giden ömür kýrýntýlarýnýn arasýndan sýcacýk bir kardelen ümidi devþiresin istiyor. Keyfinin çatlak kabuklarýnýn arasýndan sonsuz teselli pýnarlarý akýtmak istiyor.

Üzülme!
Varlýðýnýn tenine çiziktir her hüzün. Varlýðýndan haber verir üzüntün. Hatýrlar mýsýn, bir zamanlar hatýrlanmaya deðer bir þey bile deðildin? Hiç umursanmadan çöpe atýlabilecek kirli bir su iken sen, yüzüne bir tek O baktý. Kimselerin arayýp sormadýðý, önemseyip adýný bir kenara yazmadýðý o günlerde, senin adýný ilk O andý. Hatýrýný bildi. Seni yanýna aldý. Hep yanýnda oldu. Sen seni unutup da baþýný yastýða koyduðunda bile, seni her defasýnda sabaha çýkardý. Sen Onu defalarca unuttun ama O seni asla unutmadý.

Üzülme!
O’nun en sevdiði kulu da yalnýz kaldý. Taþlandý. Sürüldü. Yaralandý. Aç susuz kaldý. Yuvasýna uzaktan gözleri yaþlar içinde baktý. Maðarada yapayalnýz ve korunmasýzdý. Senin gibi üzülen yol arkadaþýna sonsuz müjdeler veren tebessümüyle fýsýldadý: "Lâ tahzen, innAllahe meânâ."

Üzülme!
Kaldýr yüzünü yerden. Omuzlarýndan sarsýp kendine getirmek istiyor seni Sevgili. "Rabbin sana küsmedi ki…" Gözlerinin içine içine bak sevdiklerinin. "Rabbin seni unutup yalnýz býrakmadý ki…"



.. ~~





Sosyal Medyada Paylaşın: