İKİ GENÇTİK

Biz daðlara yürek vermiþ iki gençtik,
Özgürlüðe can vermiþ, iki öksüz yürektik
Zorluðu dost bilmiþ, aþký düþman
Biz hayattan býkmýþ, hayal sahnesindeydik.

En sevdiðimiz renk, kýrmýzý olmuþtu
Yarimin gözyaþlarýyla, suladýðý çiçeði solmuþtu.
Benim yýldýzým, sevgiye göz kýrparken
Yarimin yýldýzý, gökyüzünde kaybolmuþtu

Biz çýnar aðacýna adýmýzý yazmýþtýk,
Aðaç hiç kurumayacak yaþayacak sanmýþtýk
Birde gövdesine kýrýk bir kalp çizip
Yapraðýna avucumuzdan kendi kanýmýzý damlatmýþtýk.

Mutluluðu yazmýþtým, beyaz sayfalara
Sonra yarim sýðdýrdý aþkýný küçücük dünyama
Hayallerimiz gerçekleþecek sanýrken
Yarimi kaybettim özgürlük yolunda

Ýkimiz çýkmýþtýk dönülmeyen yollara
Yorulmadan usanmadan savaþmýþtýk daðlarda
Bir bomba patladý kaldým oracýkta,
Meðer yarim tutmuþ kollarýyla, bedenimi sýkýca

Gözlerim karardý, bayýlmýþým savaþta
Yarim sarýlmýþ bana kurtarmýþ o yangýnda
Meðer yaralanmýþ kanamýþ kalbi
Ben gözümü açtým ama yarim yenildi ölüm uykusuna

Ben, þimdi bir gülle yarin baþucunda
Yarim, kefen giymiþ bu karanlýk çukurda
Ben iki yaþ damlattým yarin mezarýna
Yarim kanýyla yazdý beni tarihin acý sayfasýna

Sosyal Medyada Paylaşın: