sen istemeden

ben nedenlerimle sevdim seni nasýl diye düþünmeden
ve gözlerinin gözlerimde hüküm sürmesidir
beni sana kenetleyen

ki ben..
avuçlarýmda sayýsýz yaðmurlar saklardým
sen uyurken
sessizce gelip öperdim gözlerinden
ben yaðmur olurdum sen ise bir avuç toprak
her gece harmanlardým kendimi seninle
sen bilmeden


oysa ki...bilirdim
bütün aþklarýn içinden bir yalan
ve her yalanýn içinden ihanetler de geçer
ama hiç gocunmazdým
her güne bir þiir yazardým hasretinden
gün olur dudaklarýnýn kýyýsýnda yýkanýr aklanýrdým
gün olurdu
kirlenirdim ellere deðmiþ ellerinin izinden

ve adýný bilmediðim yabancý þehirlerde uyanýrdým
sen vuslat kapýlarýný tek tek kapattýkça yüzüme
þiirlerim dargýn sevdam bir baþka yaralanýrdý
bir tek yol arardým yüreðinin çýkmaz caddelerinden

ve serpilirdi bütün gök kuþaðý denizin üzerine
kýyýya vuran her dalga seni taþýrken yüreðime yeniden
kýyamazdým çekip gitmeye
ve ben o günden beridir ey sevgili
bütün kederleri yüklendim bu cýlýz yüreðime
sen yeter ki sev diye

ve býraktým avuçlarýmda yaðmurlar toplamayý
göz yaþlarým hasretine aktýkça aktý zaten
ben sana sevmeyi öðretemedim
sevilmeyi nasýl öðretirim ki
sen istemeden



ay/su




Sosyal Medyada Paylaşın: