GÖZ YAŞI
Bakmayý bilmeyen gözlerden
Bir damla göz yaþý düþtü topraða
Toprak bir anda mezar oldu kazma kürek olmadan
Candan ruhu topraða emanet oldu
Beden boþ ve virane kaldý yanlýzlýk rýhtýmýnda
Ucube kuþlar konmaz oldu kýrýlmýþ dallarýna kolarýna
Çýkýþ yollarý kapandý devasal duvarlarla
Su kan kokmaya baþladý gözler kandan öte
Ateþ harlandý yanmaya baþladý Çelik
Vurulan her darbede yeniden þekil aldý
Hançer
Kir pas içinde yeniden parlamaya baþladý
Sevgi ve þefkatten yoksun dövüldü
Alev saklandý içerisinde kin nefret duman
Kabzasý nefretle örüldü kama yolu açýldý
Kelebekler narin olur bir günlük ömür içinde
Mutluluðu çiçeklerden bulur bir günlük eþ
Ve bir günlük düðünle bir günlük mutluluk
Ömür dediðin ne ki...
Dört duvar içinde dön dur ne saðýn belli ne solun
Ne Doðu’n ne batýn
Güneþ nereden doðar nereden batar
Gündüzmü gecemi belli olmadan
Hüzün katmerleþmeye baþlar sol yanýnda
Adýmlarýn aðýrlaþmaya baþlar
Kocaman adým atmak istersin oysa sürüklenir
Diðer ayaðýn öndekinin peþinden
Dünyayý beynine hapsedersin
Hayallerin ve beyin gücünle yýkar yeniden inþa edersin
O sadece sana ayit olur
Dili dini meshebi rengi olmadan
Anlatmaya baþlarsýn
Dipsiz kuyu olur anlatýmýn içinde hayalin
Düþersin içine çýkýþ yolun yok geri dünüþün yok
Kýrmýzý Gül’ün tohumuna kan damlamýþ
Kalkaný diken olmuþ üst tarafý narin kokusu cennet baðý
Alt tarafýna inildimi diken mayýnlý bölge gibi
Çýplak ayaklarla koþar hiç ayakkabý giymemiþ çocuk
Tarla uçsun bucaksýz tek oyun alaný
Gururlu dik ve gözler hasret içinde bakar
Mertlik tohumdan geçmiþ kanýna
Kötülükten yana destur hiç vermeden
Taþýdýðý küçük bedeni içinde yüzlerce ceset taþýr
Nankörlük adilik onursuzluk kahpelik þerefsizlîk
Ölü küçük ama dað gibi yüreðinde
Yeþermeye baþlamýþtýr büyüyen yürekte mertlik
Adamlýk Þeref namus onur gurur
Kibiri öldürdü yüreðinin her hücresinde
Siyahtý saçý sakalý ak yoktu daha zindan kapsý kapanmadan
Daha yeni bir delikanlýydý deli bir mermi
Rotasý belli olmayan kazanda kaynamýþ su gibi
Oysa kaynadýkça Çelik olmalýydý
Týpký çeliðin ateþte dövüldüðü an gibi
Zindaný evi bilmeye baþladý yoksulluðunu unutmadan
Ayaklarý çýplak ve morarmýþtý
Geçmiþini anarken mayýn tarlasýnda koþarken
Bezden yapýlmýþ topun arkasýndan
Bir mayýna basmak isterdi o anýnda
Kurtuluþ mayýn tarlasýnda vardý suskun ve sesli
Karanlýk bastý tek kiþilik zindaný
Güneþ doðmaya baþladýðýnda gelmeden þafkýyla
Ben geliyorum der gibi haber salar ve gelir
Üþümüþ her yüreðe sýcaklýðýný nakþetmeye baþlar
Kemiklerin buzlarý çözülür ruhlar üþür hiç ýsýnmadan
Buz tutan saçaklar erir damla damla
Kütle olur damlalar sel olur
Sel büyür büyür
Ve suya hançer saplanýr kin nefret ihanetle
Su kana bulanýr kan akar Gül’ün renginden
Gözlerimden bir damla yaþ düþtü yanaðýna
Yanaðýnda Gamze,Gamze mezarým oldu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.