**MELEKLERİN**KANATLARI**
**meleklerin**
kanatlarý doðduðum þehire hep kar taþýr
evin duvarlarý uzun borularla dýþ hatlara
akþama kadar zehirli yakýt taþýyor sanýrsýn
gece çoluk çocuk yatmadan susturulur közler
kuzine sobanýn üstünde irili ufaklý demlikler hazýr olda
içinde her daim zencefil kök tarçýn kaynar
karanfil kokusu dýþkapýda geleni sarmalar
birde devamlý güm güm diye fokurdayan koca bakýr güðüm
onun yanýnda koca bir tencere kavurmalý patates yahnisi /
/yada /lahana sarmasý
patatesler kuzinenin fýrýnýnda fýsýr fýsýr konuþuyor
sobanýn üstünde alný çizik kestaneler
ellemeyin sakýn ha patlamaya hazýr bomba var
eve gelen misafirler ise hep þahmaran masalýný anlatýrlar
dýþarýda tipi boran kar mý var ?
donan kedileri yýldýzlar cemreyemi saklar ?
duydum deniz aþýrý memleketlere birer yakamoz olurlarmýþ
aslýnda hiç yakamoz görmedim
Erzurumda ~deniz~ yok/tuki
çocuklara karda kaysýnlar diye
beyaz**melekler** kanatlarýnda hep benbeyaz kar taþýrlar buraya
dýþarýda tipi boran mý var ?kimin umurunda
baktý güldü yýldýzlarla kamer ,dedi eviniz sýcak ama
tükürsem þimdi havada donarya ...
**nurcihan**(nurcihan erdogan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.