Kibirle yol alanlar kendini Anka sanýr Yükseklere çýkaran rüzgârý unuturlar Ne aslýný hatýrlar ne de neslini tanýr Rüzgârsýz düþeceði rögarý unuturlar
Þaþkýn dereler gibi her yataða daðýlma Kalp deryasýna akan o nehri bul çocuðum Her su deryaya akar diye girip boðulma Sen sen ol, sakýn olma, kullara kul çocuðum
Ýki örnek kiþi var, iki deðiþik lider Biri der ilmi öðren, çaðdaþ medeniyeti Diðeri mezar taþý oku bu sana yeter Cehaleti kolayca yönetmektir niyeti
Özgürlük ve de para, tercihin neyden yana Bol keseden daðýtýp duruyor mirasyedi Meydaný boþ býraktýn akreplerle çýyana Ne zaman tükenecek bu verdiðin kredi
Ve bir gün diyeceksin ki dilemem o günü, Keþke yazýlanlara o anda inansaydým. Diyeceksin görünce yýkýlmýþý üzgünü Keþke bu gafletimden o zaman uyansaydým
Kulak ver pembe rüya görmeyene kulak ver Vakit çok geç olmadan kendine gel çocuðum! Tatlý sözün ardýnda saklanan niyeti gör Gemiye su dolmadan kendine gel çocuðum!
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.