Yürüyorum Hafif, hafif Ayaklarým yolda Yol ayaklarýmda Tepeden yaðmur Aþaðýdan çamur Ha bire yaðýyor Islanmakla düþmek Ezilmekle çürümek Arasýnda bir þey bu
Ümitlendim .....Her adýmda Ümitlendim .....Her anda
Ümidimi kaybettim .....Her adýmda Ümidimi kaybettin .....Her anda
Seneleri erittim Geriden ve ileriden Gözlerim objektif Beynim karanlýk oda Çektim resimlerini Bir, bir Mazi ve ilerinin Kimi bozuk Kimi düzgün
Derinlerden bir ses ...................Bilmiyorum
Yol - Ben Ben - Yol
Yol’un (Y) ’sini Ben’in (N)’sini
Kaldýrdým Ve okudum
OL - BE
Ne olacaðým?
Çevrede Zamanda Eridim Bir müddet daha
O’lu düþündüm Sonra Be diye Çýkýþýný düþündüm
sinirli bir hali vardý sonra çýkýþýyordu kimdi bu çýkýþan kimdi bu seslenen daldým yine sorular çoðaldý karýþtý birbirine döndüm dolaþtým ayný yere
OL – BE
Ol’u düþündüm sonra, Be’yi düþündüm
Ol’ da derin felsefe var derin düþünce var derin görüþ var derin ima var
Be’ de yaptýklarýma hareketlerime varlýðýma bir çýkýþ bir hiddetlenme var çýldýracaðým ha þimdi ha sonra
dalýyorum yine kim beni uyaran kim bana çýkýþan kim bana hiddetlenen þahýs mý? görüþ mü? Düþünce mi? hayat mý?
yoksa yoksa hayatýn sýrrý mý?
yoksa yoksa O sýrrýn sahibi mi?
belki belki, belki den uzak
belki O belki yi kaldýrýyorum
O, Evet O
Ta kendisi Sahiplerin sahibi Yücelerin yücesi
25.01.1973-Isparta Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET ÇOBAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.