ilk okuldaydýk banka müdürünün kýzýydý adý þükran dý mavi gözleri vardý çok da güzel bakardý dalgalý sarý saçlarýna kýrmýzý kurdeleler takardý al yanaklarýnda gamzeleri de vardý banka onlarýn sanýrdým ben yetim ve beþ parasýz okula gidip gelirken o zamanlar özeldi pembe çantasý önlüðü mantosu da çok güzeldi ben de kitap falan yok tek defter sarý yapraklý sekiz ortalý kalem mi oda tek þube baþkaný vermiþti sabit kalemi yazdým mý silemezdim kýzýn koluna o kalemle kalp çizdim de öðretmenim topal ilyas sað kulaðýmý az daha koparýyordu ama ben hiç aðlamadým çünkü þükran bana doðru bakýyordu üçüncü sýnýfýn sonunda gittiler gidiþ o gidiþ aklýma geldikçe hep gülümseyip merak ederim sað mý mutlu mu diye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.