HER ŞEY BOZULDU
Siyah önlüðümle kar beyaz yakam.
Fermuarý sökülmüþ,kýrmýzý çantam.
Çocuk gülüþlerim ,huzurlu ortam.
Hani þimdi nerede,her þey bozuldu.
Ne düþüncem vardý,ne de,bir derdim.
Sokakta oynayýp,eve dönerdim.
Oyundan baþka þey ,düþünmezdim.
Çocuktuk,büyüdük,o da,bozuldu.
Her nereye,baksan,her þey ,bozuldu.
Ektiðimiz,tohum,ekmek bozuldu.
Yüzüne bakýnca,adam sanýrsýn.
Ýnsanlar bozuldu,kalpler,bozuldu.
Bu nasýl bir dünya,düzen bozuldu.
Dürüstlük kalmadý,güven,bozuldu.
Kardeþ kardeþine,düþmanca,bakar.
Her kes,namert oldu,mertlik,bozuldu.
SELMA MERÝÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
karadeniz sevdalısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.