ÇİÇEKLİ BİR ELBİSEYDİ GİYİNDİĞİN

Güneþli bir gündü hatýrlarmýsýn,
Son görüþtüðümüz gün.
Temmuz muydu yoksa Aðustos,
Çýkaramadým þimdi bak.
Aslýnda bir yere not etmiþtim.
Tren perona yanaþtýðýnda,
Merdiven baþýnda seni bekliyordum.
Çiçekli bir elbise giyinmiþ tin,
Omuzdan askýlý.
Birazda kýsa.
Merdivenleri çýkarken rüzgar vardý,
Eteklerin uçuþmasýn diyede eteklerini nasýlda tutuyordun,
Ve boynuma bir sarýlýþýn vardý unutamadýðým.
Gözlerin aynýydý,
Saçlarýn bile.
Sadece yüzünde güneþ yanýklarý vardý,
Dün gibi hatýrlýyorum.
Ve ben biliyordum biraz sonra gidecektin,
Sana bakmaktan utanýr gibi yüzüne bakamadým,
Sarýlamadým doya doya.
Nereden bilecektim ki bu son görüþmemiz olduðunu.
Dilim aðzýmda sözcükleri unutmuþ gibiydi,
Konuþamadým.
Ellerini tutum sadece,
Ve ne çabuk dolmuþtu mola zamaný,
Gidiyordun iþte.
Yine merdivenlerden eteklerini tuta tuta indin,
Bense yine merdiven baþýnda arkandan bakýyordum.
Dönüp el salladýn son kez.
Benden gidiþini uzun uzun seyrettim,
Artýk tren görünmüyordu.
Ama ben kýpýrdayamýyordum.
Bir sigaranýn acý dumaný bana getirdi beni.
Usulca merdivenlerden indim,
Ortalýk mahþeri kalabalýktý.
Senin gidiþin,
Benim o kalabalýkta kayýp oluþumdu,
Senden sonramý,
Kendimi bulamýyorum.____Þ.CyILMAZ/Þiir Þiir Baba/07.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: