Özlüyorum o güzel mavi gözlerini, Sana açlýðýmýn arttýðý takvimsiz günlerde.. Ýsmin geçiyor sevgilim dilimdeki her hecede. Ciseleyen bu ýssýz yaðmur da nedir? Girsen ya rüyalarýma kuytu gecelerde.
Kaçmak...
Belki de en iyi yaptýðýn þeydi bu.
Neden gözler söz almazdý o zalim anlarda. Sevgi akar mý sence damardaki kanlarda ? Ulaþýlmaz olduðunu sandýn ama yine sen yanýldýn, Kaybolsan da bulmayý ummuþtum seni yarýnlarda.
Yaklaþýyorum...
Yanar döner güneþ altýnda durmadan sana.
Masum bahar gülleri sahne alýyor artýk doðada, Bu sence yeniden doðuþ mudur hükümsüz dünyaya ? Sevda denizine yar olmuþtu kalbimdeki gülücükten ada, Ýlahi kalemin kudreti yeter sönen ateþle bile yanmaya,
Gülüyorum...
Rüzgar uðultusunda yalnýz hayatýma...
Dostlarým tuttu ellerimi en ihtiyacým olduðu anlarda, Bu sence bir dayanýþma mýdýr ? Ebediyyen gömüyorum seni sonsuz karelere, Peki ya sence bu ne anlam taþýr ? Bilemezsin ki !
ALÝ ÝHSAN KARABIÇAK Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali İhsan KARABIÇAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.