DÖKÜL
Merakýmdan soruyorum beni baðýþla.
Bu anlattýðýn hikayelerin hepsi el yapýmý mýydý?
Sahi neydi o anlattýklarýn,
Daha öncesinden, senaryon belli miydi?
Zira pahalýya patlarsa diye söylüyorum.
Biliyorum,
Dökülen sancýlarýn hepsi birer iþçilik abidesi.
Olasý emeklerin ve yaþanmýþlýklarýn belirtisi.
Elbette gitmek istiyorum yanýndan.
Duymak istemiyorum o sinsi gülüþlerini.
Gerek de yok beni böyle iþlemene.
Kahrolasý düþüncelerini kendine sakla.
Sonra yazýlan onca oyunlarýný güzelce akla,
Hiç bir þey olmamýþ gibi,
Çýk karþýma, alla pulla iki lafýnla, beni katla...
Güzelim seni, terk ediyorum.
Terk eden bir tek ben deðilim biliyorum.
Üzülme zira üzülecek kaygýlarýný yitirmiþsin.
Bir bakarsýn birazdan alýp baþýný gitmiþsin.
Seni, senin gibi, seninle, olmadýðým için.
Zaten aklýnda bitirip silmiþtin... ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.