GÖNÜL BU

GÖNÜL BU

Gönül bu, koþtukça koþmak istiyor,
Yüce doruklarý aþmak istiyor…

Suya hasret topraklarý besleyip,
Sonra enginlere taþmak istiyor.

Dört yana uzayan sarmaþýklarla,
Mahzun gönüllerde coþmak istiyor.

Umutlara yuva olan yürekle,
Sabrýn potasýnda piþmek istiyor.

Ebabilce kanat açýp yarýna,
Fillerin yolunu eþmek istiyor.

Günbeyli huzmeli, ak ýþýklarla,
Karanlýk geceye düþmek istiyor.

Gönül bu yeisten kaçmak istiyor,
Ümit kapýlarý açmak istiyor

Hasretle bekleyen nemli gözlere,
Þifa zerreleri saçmak istiyor.

Kýrarak asýrlýk makûs çemberi,
Özge yarýnlara uçmak istiyor.

Nefsin kelepçesi budur diyerek,
Kendinden öteye geçmek istiyor.

Kýsmetinde varsa aþk þarabýný,
Sâkînin elinden içmek istiyor.

Gurbet diyarýnda Günbeyli artýk,
Vuslat diyarýna göçmek istiyor.

Mahmut TOPBAÞLI




Sosyal Medyada Paylaşın: