Demem ki.

Nârýnla yanýp bitsem her an kavrulsam,
Yak yakabildiðince yakma demem ki.
Gözlerinde erisem yitip kaybolsam,
Bak bakabildiðince bakma demem ki.

Ýnan sevdan bir yana dünya bir yana,
Yokluðunun her aný gönlümde yara,
Vazgeçmem ki baþýmý soksan da dara,
Sok sokabildiðince sokma demem ki.

Çýkýp gelsen bir yerden elimden tutsan,
Zaman dursa yüzüme aþk ile baksan,
Sevdan ile gönlüme sel olup aksan,
Ak akabildiðince akma demem ki.

Aþkýn Rabbimden bana eþsiz hediye,
Al ömrüne kat onu sonsuz sev diye.
Kollarýnla sar beni al doya doya,
Sýk sýkabildiðince sýkma demem ki.

Öyle ol ki sev beni delicesine,
Aþkýndan harab olup ölürcesine,
Gönül daðlarýmýn en zirvesine,
Çýk çýkabildiðince çýkma demem ki.

Ne Mecnunum ne Ferhat ne de Keremim,
Onlarda kim sadece güler geçerim,
Sen kokar gönlümdeki karagüllerim,
Kok kokabildiðince kokma demem ki.

Gönlümde senden gayrý olursa biri,
Elinle kaz mezarý sok diri diri,
Alnýmýn ortasýna sýkýp mermiyi,
Çak çakabildiðince çakma demem ki.

Fahrettinim ne desem söz aciz kalýr,
Daha bir þey demeye dilim utanýr,
Gönül aþk tohumunu bir senden alýr
Ek ekebildiðince ekme demem ki.

Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın: