bir kentin ortasýnda kaldý çocukluktan kalma gülüþüm.. ezberimden hiç silinmeyecek hüzün defteri var þimdi her sayfasý ölüþüm
yarým kalmýþ illegal bir ezgi gibi ömrüm notalarý hep tersten okunur munzur misali akýyor sevdam lice’nin toprak damlý evinde saklý son kelam
benim sana gelmelerim dicle’nin serin suyu kadar derin sevdam bir kekemelik mýsra surlara fýsýldar her gece hayatýn biley taþýn’da zagros’a ninni söyler isminin sýrasýz her bir hecesi sonsuzluk kor tanesi
yalnýzlýðým bir militanýn yaralý bedeni kuþlarýn koyaklardan uçan týlsýmý kadar ebedi süryani bir uçurum dibi kadar lâl dilim bütün surlarýn dibinde kasýklarýndan kalan iki elim
þimdi her yerine çýðlýðým sinse, diner mi yalnýzlýðým haykýrýþlarým adým adým üþür durur sol yaným bir tek isminin hicazýnda donar kaným...
bahoz azad Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahoz Azad Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.