Üzgünüm,
Bu yangýnda çocuk kaldý yüreðim.
Bakiyesi tükenmiþ bir aþkýn
Þimdi kalkmaz ipoteði.
Yüreðimde açtýðýn yaranýn
Merhemi gözyaþýn oldu
Sargýsý bedenin.
Üzgünüm,
Zeytinleri de söktüler
Köklerinden.
Betona nikâhladýlar topraðý
Þehirde deðiþti tümden.
Üzgünüm,
Sokak aralarýnda
Kazan simitleri satýlmaz oldu.
Ýçi taþ dolu toplara
‘‘Abi bi þut çek’’ diyen kimse de yok
Üzgünüm ,
Ýçimde büyütemediðim çocuðu
Bir baþýna
Sevdaya
Harçlýksýz saldým diye…
11.11.2014
Ýsmail ÇÝÇEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.