Şiirdeki Sır

Ýstanbul sen bensiz ben sensiz olamam
Sana kavuþmak istedim yýllarýn hasretiyle
Dolaþýrken yaðmurlu ve puslu bir sabah
Bende ki gizli aþkýný kimseye söyleyemem
O zaman kimse inanmaz ki garip derdime
Bende mi, aþkýmda mý bilemem kabahat
Ýstanbul benden istiyordu bin bir görev
Yapamazsan diyordu git geldiðin yere
Yapsa diyordum ölmeden resmini Vangog
Dünyaya bedeldir yüksekten görüntüsü
Üstünde de gördüm parlak bir ay ve hilal
Onu hiçbir þeyle yapmam ki asla takas
Köprüleri bile olmuþ Ýstanbul’un süsü
O benim aþkým, ve o benim sevgilim
Kimse bulamaz ona yakýþmayan kelime
Boðaz’ý da görünce insana gelir heves
Ýçime çekiyorum kokusunu hep içime
Rüyamda görsem de adalarýný birden
O olmazsa benim için biter bu hayat
Ve onun için arýyorum bin bir çare
Onun için Ýstanbul sana yapýyorum hitap
Ve aþkýmý haykýrsam da yüzüne kime ne

14.09.2013 Cumartesi
Cevizli / Kartal

Sosyal Medyada Paylaşın: