Toprak Kokulu Şehir
Yaðmurun çiselediði toprak kokulu þehir
Sende hem hüznüm kaldý hem de sevincim
Akmýyor artýk, balýk tutuðum o nehir
Sende hem siyahým kaldý, hem de beyazým
Yanmýyor artýk daðlarýn süsü, çoban ateþi
Sende hem ýþýðým kaldý hem karanlýðým
Geceye küsmüþ, kýrýk sokak lambasý
Sende hem korkum kaldý, hem cesaretim
Kayb oldu mazinde o mahsun çocuk
Sende bayramým kaldý, hemde yaslarým
Erimek bilmezdi, diz boyu yaðan karýn
Yýrtýk papucum kaldý sende, titrek ellerim
Buram buram kokardý,kara fýrýn ekmeðin
Sende hem gözüm kaldý, hemde yüreðim
Akasyalar vardý eski deðirmen boyu
Sende hem güllerim kaldý, hem de dikenim
Uçsuz tarlalarda buðday baþaðým
Sende hem dinçliðim kaldý hem yorgunluðum
Kýzýl pembe olurdun güneþ batýnca
Nasýrlý elerim kaldý sende,tükendi ümitlerim
Soðuk pýnarlarýn vardý,sularýndan içtiðim
Sende hem sevdam kaldý hem de gençliðim
Dilek aðacýnda hala asýlýmýdýr taþým
Hem yanýk türküm kaldý,hemde mýzrapsýz sazým
Sen hayatýmý çalan,ölüm sesizi þehir
Hatýram kaldý sende,birde o emanetim
Borçlu kalmayý sevmem, kaldý sana bir borcum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.