ANNE: gitmek zorunda mýsýn bey.. beni boþver de yusufumuzu babasýz mý býrakacaksýn
BABA: Gitmek zorundayým.. Halkým için..Sende yusufta..Ýkiniz de beni affedin..(yusufu öper, çýkar ve ýþýklar kapanýr)
(Iþýk açýlýr)
Babanýn gitmesinin Ardýndan günler haftalar geçmiþ Yusufun baba baba diye sayýkladýðý gece sayýsý 85 i geçmiþti Daha ilk bahar yeni yeni kendini göstermiþ Havada sis ve gaz bombalarý arasýnda yeni bir güne uyanýyordu Yusuf( bomba sesleri verilir)
Bu sabah da kalkýnca babasý yoktu yanýnda Babasý hep sarýlýrdý da ona Son sarýlmayý hatýrlayýnca Gitse sanki bi daha geri gelmeyecek hissine kapýlmýþtý o anda
Annesi geldi.. Sýrtýnda bir yuvanýn yükünü Hislerinde kýrýlmýþ hayaller Yüreðinde hüznün ýztýrabýný yaþýyordu sarýldý Yusuf’una Ki yusuftan baþka kimsesi de kalmamýþtý bu dünya da
Gel oðlum bi kaç ekmek kýrýntýsý Bi kaç tutam soðan kalmýþ hala karnýmýzý doyuralým
Yusuf açtý..Yusuf Susuzdu.. ama umursamýyordu Aklý babasýnda..babasý acaba nerde þimdi ne yapýyordu
Anne dedi Yusuf Babam nerde..Neden hala gelmedi Annenin yüzü kaskatý..gözleri kapkara Cevap vermedi yusufuna..Veremezdi de
Küçük yusuf babasýný çok özlemiþti Hayatý boyunca hiç duymadýðý silah seslerini Ve hayatý boyunca hiç iþitmediði feryat figanlarý Bugünlerde duyuyor..Ýþitiyor..ve anlamaya çalýþýyordu..(silah ve feryat sesleri verilir)
Anne!! Bu yangýnlar..Bu dumanlar..Bu silah sesleri..Neler oluyor anne Neden kimse dýþarý çýkamýyor.. Ben arkadaþlarýmla oyun oynamak istiyorum Neden bu insanlar hep çýðlýk atýyorlar anne Hadi söyle ben büyüdüm artýk Düþmanlar bizi evimizden mi çýkaracak Babam sað olduðu müddetçe kimse bizi evimizden çýkartamaz anne!! Sahi babam neden hala gelmedi anne
Havada kurþun kokusu var.. Siyah dumanlarla kaplanmýþ her taraf Anne yüreðinde apansýz bir telaþ Anne dilinde sessiz bir çýðlýk Anne gözlerinde katlanýlmaz bir bekleyiþ
Tank sesleri geliyor uzaklardan(tank sesi verilir) Korkuyor yusuf..sýmsýký sarýlýyor annesine Göz göze geliyor annesiyle Anne gözlerinde bir damla yaþ.. Yusuf usulca yaklaþýyor annesine Ve bir annenin cebap bile veremeyeceði o soruyu soruyor BABAM ÖLDÜ MÜ ANNE?
(Babanýn cenazesi sahneye gelir ve aðýt baþlar)
Anne aðlar yürek aðlar.. Yusufu kimse düþünmez ‘’Yusuf babasýný görmüþ..Lal kesmiþ.. Paramparçadýr yüreði.. darmadaðýndýr bedeni.. Boðazý düðümlenmiþ yusufun.. Kimse görmez kalbinden akan kanlarý Aðla yusufum aðla..dök gözyaþlarýný Gün gelir tek baþýna kalýrsan kimse silmez gözlerinden akan yaþlarý
Ayaða kalkmak ister yusuf ama ayaðý onu taþýyacak gibi deðil Babasýna dokunmak ister ama elleri bunu baþaracak gibi deðil.. Çýldýrýr yusuf..bu bir düþ mu kabus mu anlamaz Babasýnýn öldüðüne inanamaz...
Ýþte böyle bir hazin öyküsü vardý yusufun..cehennem gelse yine de haykýracaktý boðazýnda düðümlü kalmýþ son sözü..(babam ölmedi)
Sonra bir gerçeði daha öðretir bize yusufun babasý... Ölen hiç bir bedenin ruhu bitmezmiþ.. Babanýn Ruhu hala dimdik ayaktaydý
BABANIN RUHU
ben öldüm ama Kaldýramaz bu millet artýk baþka ölümleri.. Dursun artýk bu kanlar!! acýlar yaþamasýn artýk yürekli yusuflar.. Ses verin!! Lal olmasýn.. suskun kalmasýn artýk vicdanlar
(Iþýklar kapanýr)
Sezgin SEVEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sezginnn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.