Bir özgürlük türküsü bu,
Hep bir aðýzdan söylenen,
Özgürlüðe tutsaklarýn türküsü,
Öten kuþlar, güvercinler,
Eþlik ederlerdi türkülerine,
Korkusuz yürekleri,
Beyaz bayraðýydý barýþýn,
Hücrelerin karanlýðýnda parlayan...
Nede güzel biliyorlardý,
Kanatlardan tutmalarý,
Bir kuþ özgürlüðüyle uçmayý,
Özgürlükte, bu olsa gerek...
O kocaman bedenlerin,
Çocuklara ait kalpleri vardý,
Bebeklerin bile kýskandýðý,
Mahsumca gülüþleri vardý...
Yardan, anadan esirgenen,
Güneþe hasret yüzleri,
Zalimi dize getiren,
Silahsýz kurþun gibi,
Kalbe uzanan dilleri vardý...
Ýdamýn ipliðinde asýlý kalan,
Ölümü bile tatlý kýlan,
Hayata gülüþleri vardý,
Ve bizde,
Onlardan öðrendik,
Ölüme gülmeyi,
Özgürlüðün asil rengini....
Devrim yolu,
Ölüm yolu deðildi,
Özgürlüðün, kardeþliðin yoluydu,
Özgürce ölmekte,
Devrimin gamzeleriydi,
Esaretçi ölmeki,
Özgür ölünce yaþayasýn,
Esaretçi asýlma bir tek kendin aðlarsýn,
Devrimci, özgürce asýlki tek gülüþüne dünya aðlasýn.....
..........RoJVaN CiHaT..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.