ÖZLEDİM

Siyah beyaz resimlerde rengarenk çocukluðumu arýyorum
Ölümün,acýnýn ,ihanetin ne olduðunu bilmediðim günleri
Kýþ sabahlarýnda,sobaya atýlan odun sesini,
Sobanýn üzerinde kaynayan çayýn kokusunu,
Yaylý divanda miskince geriliþimi......

Sokak kaldýrýmýnda beþ taþ oynayýp
Kazandýðýmda arkadaþýmýn cilalý taþýný almayý,
Loþ apartman boþluðunda evcilik oynayýp
Annemden gizli evden kapkacak aþýrmayý...

Hasan amcanýn,demir kepenkli, hýncahýnç dolu bakkalýný,
Leblebi tozu yiyip , gözlerimden yaþ gelesiye öksürmeyi
Okul kitabýmýn arasýna fotoroman koyup,ders çalýþýyor görünmeyi.
Sabahlarý kardeþlerimi yatarken görünce,okula gitmenin nekadar sýkýcý olduðunu düþünüp,
karným aðrýyor demeyi,

Babamýn yazlýk sinemaya götürdðünde,kola içicem diye sevinmeyi.
Günübirlik gittiðimiz halk plajýnda, denizanalarýný mýncýklamayý
Pazar günleri kovboy filmi eþliðinde kahvaltý edip
pazar konseri baþladýðýnda isyan etmeyi
Yaramazlýk yaptýðýmda anacýðýmdan yediðim terliði

Ben çocukluðumu özledim
Masumiyeti
Samimiyeti
Yarýn ne olacak korkularýndan uzak
Kardeþlerimle bir yataða sýðýþýp
sessizce gülüþmeleri
Ben çocukluðumu özledim...

Sosyal Medyada Paylaşın: