MEKTUP

Gönlümün tek sahibi sað gözümün bebeði
Kaderimin yazgýsý sol yanýmýn sýzýsý
Gözümde tütmelerin beni gözümden etti
Çektiðim bu hasretlik artýk canýma yetti

En büyük sevincimdi sana mektuplar yazmak
Bu sana son mektubum bunu bil ki sevgili
Yýldýzlardan yorganlar þarkýlardan fal tutmak
Dizlerinin dibinde aþkýnla helak olmak

Ne iki satýr yazýn ne bir yerden ses gelir
Ne kapýmda bir ulak ne ufukta bir gölge
Dokusam da aþkýmý ömrüme biçim biçim
Unutmak çok kolaymýþ senin gibiler için

Anladým ki düþünde hayaller kabus gibi
Ne yýldýzlar ne sesim avutmuyor besbelli
Her yolu denesem de aldýðým cevap belli
Kapattýn her kapýyý sen bana çoktan beri

Ne sesime ses verdin ne mektuba karþýlýk
Sevilmenin deðeri meðer deðersiz pulmuþ
Ne yapsam anlatamam ben ölümsüz sevgimi
Belli ki arsýz gönül kazanmýþ baðýþýklýk

Sevgi yürek cesaret özveri ister derken
Bunlarýn zerresini mümkün mü sende görmek
Her çiçekten bal alýp bunu marifet saymak
Boþuna yaþamýþsýn göreceksin giderken

Sosyal Medyada Paylaşın: