Göðümüzün deðiþken cümbüþlü dünyasýydýn Çocukluk günlerinin en tatlý rüyasýydýn Yaðmur öncesi baþka þafak vakti baþkaydýn Hele yaðmur sonrasý güneþin ýþýðýnda Ruhumuzu okþayýp hayaller kurdurandýn
Çocukken sana dair hikâyeler yazardým Bazen pamuk tarlasý bazen köy bazen þehir Dörtnala koþan bir at, kocaman beyaz tavþan Sarayýnda yaþayan sarý saçlý küçük kýz...
Gökyüzünde gezinen yumuþacýk bir döþek Hayalide güzeldi, kucaðýnda uyumak, Hatta sana uzanýp yýldýzlara dokunmak
Pamuk þekeri gibi cezbederdin de beni Koparýp da ucundan yemek isterdim seni
Tutacak kadar gerçek tutunca kaybolandýn Hem gerçektin hem hayal, Hem vardýn hem de yoktun Ýnsan gibi belki de beþerdin gelip geçen…
Hatýrlarsýn deðil mi? Seninle dertleþtiðim o,armut aðacýný Üzülüp kaçtýðýmda dalýna otururdum Ovarken gözlerimi armutlarý keserdim En olgununu alýp, hem yerdim hem aðlardým Hala gülerim bazen Sende gülüyor musun?
Zaman çok mu deðiþti Çocuklar niye mutsuz! Onlarýn göðü yok mu? Kaldýrýp baþlarýný baksalar biliyorum Seni çok sevecekler Tebessüm edecekler...
Bakarlar mý ki acep ’Gülümseyin Bulutlar fotoðrafýnýzý çekiyor’ Desem!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.