BİZİM GECEKONDULAR

Soðuk ve sakindi bizim gecekondular.
Samimiyet vardý hep içlerinde.
Birbiri arkasýna sýralanan küçük malikanelerdi.
Bakkalý, kasabý, kahvehanesiyle.
Yýlmayan dostluklarýn habercileriydi.
Samimiyeti, taþlý ve dik yokuþlarý vardý.
Koþullarý zor da olsa ayakta duruþlarý.
Çünkü yaþanmýþ hatýralarý çoktu…

O sisli sokaklarýnda, dolaþan,
Sobalarýn, tüten dumanlarý vardý.
Bir kenara çekilmiþ onurlarý,
Bahçeli evlerin süslü çardaklarý vardý.
Hele o muhteþem sýcaklýklarýyla,
Zamanla kaybolan sessiz bakýþlarýyla.
Sonsuzluða itilen haykýrýþlarý vardý...

Bizim gecekondulardý onlar.
Kimsesiz yetim ve öksüzdüler.
Güneþ’in sýcaðýn da kavrulan,
Soðuk kýþ akþamýnda titreyen bekçilerdi.
Bitmeyen çilelerin habercileri.
Ama yinede sevgi veren dilleri vardý.
Bizim gecekondulardý onlar... ( DeN!Z )

Sosyal Medyada Paylaşın: