GÜZ KAÇAMAĞINDAN BİR GÜN
GÜZ KAÇAMAÐINDAN BÝR GÜN
Güneþle dürülünce gün kaþmirden olur
Ellerinde gün
Güz yüzünü sürmüþ bir suret
Ansýzýn arýndý yýkandý yaðmurdan
Aðustos sýcaklarýný
Bir kaç ay öncesinde yangýn yeri geceleri
Silip süpürdü günün bezginliklerini
Yakýn zamandý
Kaybolup gitti baðbozumunda
Tarlalar çiçek bozuðu
Tangýr elek tangýr saç
Kargalar dadandý hasattan arta kalaný
Yaðmurlar baþladý
Güneþin korunu söndürmeye
Güz güllerini ýslattý
Ipýssýz ýslanan yaðmurlarsa
Islýklar çalýnýyordu
Çýplak aðaçlarda
Kimsesiz evlerden gelen yansýmalardan
Gelip geçen yolcu hanlarý gibi
Haraç kesiyordu gecelerden
Yamandý ateþin cürmü
Önüne katýp gitti her yer talan
Gökten bir damla su imren
Yansýmasý aynalarda
Koca bir evren
Kafa tutuyordu
Hesap sormadan
Ve nereye gittiðini bilmeden
Yaðýz at kiþnemesinde gökyüzü
Acýlarý kucaklamýþ bir çocuk gibi bir kadýn
Yalýn ayak ilerliyordu patika yolda
Günün son seferini gidiyordu
Kara bir Tren
Mor menekþeler açmýþ tül perdesinin altýnda
Kuzey þimallerinde daðýlýyordu kara bulutlar
Doludizgin taþýyordu kýrýk bir kalbi
Alýp götürsün diye
Ýstasyondaki son yolcularý
Güzün son yapraklarý yalamýþtý tarlalarý
Yer yer ekinler çýkarmýþ yeþil saçlarýný
Bulutlar gülüyor mu aðlýyor mu belli deðil
Katlanýnca ipek saçlý bir gün
Çerçevesinde çiçekler asýlý bir duvar
Sarýnca güneþi iki elin arasýnda bir dua
Benden daha yakýn o gün tanrýya
Över gecelerini sürüp avuçlarýna
Yýldýzlar akar gece yarýlarýnda
Elif vav mim ve bir sevda
Çekilince o ses la ilâhe illâllah
Hatmi çiçekleri doldurur renk bir ahenk
Laleler Ay çiçekleri secde eder
Baþaklar büküp boyunlarýný
Tanrýsýnýn önünde eðilip
Saf tutup dizilirler günü geldiðinde
Gecenin öteki yüzü karanlýk
Ve bir yüzü nurdan daha aydýnlýk
Kýpkýzýl bir þafaðý iple çeker
Yýrtýk bir havanýn þimþekleri çakar
Yaðmurlardan önce su yamandýr
Söndürür gökteki ateþleri gök gürültüleriyle
Ateþle suyun dansý baþlar
Yýldýrýmlar çarmýha gerilir
Her birleþkede
Kaçacak delik arar insanoðlu
Kafasý iki elin arasýnda
Bir saçak altý
Ortalýk bayram yeri
Bir koþuþturma
Kuþlar palazlanýr yüreklerinde
Gün yeniden bir doðan bir günle baþlar
Her karanlýktan sonra aydýnlanýr
Güneþ tarar kaþmir saçlarýný
Havada bir doðurganlýðýn
Rahatlýðý sarý çiçeklerle buluþur güneþ
Beyaz pelerinli gökyüzü
Mavi gözleriyle göz kýrpar
Öpüyorken mavi gökyüzünü güneþ
Güz kaçamaðýnda dürülünce bir gün
Kelebekler kadar kýsa sürer ömür ve ölüm
Günün ellerinden kaçýp gider
Hüznü usandýrýr her kýsa gün
Üç öðünün ikisi karanlýkta biri aydýnlýk
Kýsa günler baðlanýr uzun karanlýk gecelere
Kýþ girdi kapýnýn eþiðinde
Her evde kor ateþ bir sevgili..
Nurten Ak Aygen
08.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.