Bir meftanýn ardýndan okunan sela gibi Son kez duydum sesini bir tabutun içinde Az öncesi huzurdu sonrasý bela gibi Yok yoklara karýþtý bir nabutun içinde
Zamansýzdý gidiþin her haliyle zamansýz Öyle ki turnalarýn yazýn hicreti gibi Ardýndan ateþ dondu sular yandý dumansýz Çocuðunu kaybetmiþ anne ducreti gibi
Hangi kalem yazacak yorulmuþ matemimi Ben beni anlamazken nasýl anlar kaðýtlar Anlatsam kim duyacak beyhude sitemimi Gecenin gözlerinden zifiriyken aðýtlar
Kim duyacak sesimi kýrýlmýþken kalemim Son yazdýðým þiirin daha ilk satýrýnda Ve devrik bir cümlenin nesnesiyken elemim Kimler sözde özneyi tutacak hatýrýnda
O yüzden böyle suskun böyle durgunum biraz Sýr dolu aynalarý parçalarken kederim Þimdi Azrail gelse ona etmem itiraz Sýfýrýn hükmü kadar etkisizken ederim
Kim nereden bilecek kimseye dememiþken Beynimde saklý duran hasretin sarasýný Sen nereden bilirsin hiç kurþun yememiþken Göðsümü törpüleyen bu mavzer yarasýný
Bir eksik yaþanmýþlýk yumruklarken baðrýmý Alýp verdiðim nefes çiðerime batýyor Dost bildiðim geceler duymaz oldu çaðrýmý Ay umarsýz halime yýldýzlar kaþ çatýyor
Sensizliðin koynunda gördüðüm tüm rüyalar En az gidiþin kadar hayýrsýzlýk kokuyor Oysa suskun dilimi týrmalayan güyalar Keþkelerin ardýndan hâlâ rahmet okuyor
Hangi yolda yürüsem sonu harap bir sokak Adým atsam üstüme devriliyor cumbalar Umudum kopmuþ uzuv kan kýzýlý bir þakak Yüreðimde patlýyor sanki bütün bombalar
Hiç bir þey hasret gibi zorlamadý aklýmý Ne yalnýzlýk korkusu nede ölüm kaygýsý Kurduðum tüm hayaller terkederken saklýmý Kalmadý anýlarýn sensizliðe saygýsý
Çünkü vuslatýn için iþlediðim günahlar Sevaplarým namýna þahit sayýlmadýlar Ve sensiz doðdu diye öldürdüðüm sabahlar Sevdanýn cihadýnda þehit sayýlmadýlar
Ey ömrümün cezasý ey benim aðýr yüküm Delini santim santim çürütüyor bu melal Sen açtýn bu davayý elbet senindir hüküm Kýr gitsin kalemimi infazým sana helal Sosyal Medyada Paylaşın:
aydurmus1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.