Buğulu Sis

bu yol güzel
böyle yürüyelim durma
ayaklarýn ne diyor ayaklarýn söylesin
aðaçlar çalýlar otlar
bahçede toplanan kalabalýðýn ötesi

sonra senin biriktirdiðin bir þey
yüzünden düþen
sabah güllerinin kýrmýzýsý

kaygýlý bahçývanlarýn süslediði düzlüðe veda etmek
zor geliyorsa dönüp arkaný git
orada kliþe bir pencere ve beklemek
gündelik güneþ batýmlarý
gece yýldýzlarý ve ay
oysa orada karanlýða bürünüp korkularýnla yüzleþmek var
insan eli deðmemiþ aðaçlarýn arasýndan
tanrýnýn sana dokunmasýný beklersin
bil ki
çaresizlik dualarýn en güzelidir

yarýn þehrin bulvarlarýnda
kimsesizlerle selamlaþýp
dudak dudaðýn tadýný bilir
duvarlar hiç bir þeydir bazen
koþmak istersin sokaklar seni saklar
ýþýklarýn teskin ettiði buðulu sis
bitene dek benimsin

o güzel aðzýnla kapanýp
gidecek yeni yaralar arýyorsun belki
ormanlarýn içinde bizi bekleyen
kalbimin sesi
suya deðince aðlayacak
arkana bakmadan koþ
emin ol ki dallarýn açtýðý yaralardan
daha büyük olmayacak sevgim.









Sosyal Medyada Paylaşın: