//Dediler; zalime aman verme sen! Bendini önüne sakýn serme sen!//
Gürleyip bir zaman asýp kesmiþti Rüzgârla bilenip hayli esmiþti Nicedir susup da sükut etmiþti Þimdi bilmem neden veryansýn edip; Dizimin baðýný çözdü titretip
Sözleri býçaktan keskin ve sertti Sinede bir kesik atmaya yetti Maksadý gayette açýk ne netti Sürmeyi gözüme eyleyip de zül Yerlerde sürüyüp etmekti zelil
Bir an tutulunca aklýmýn nutku Hýzýný artýrýp atýp da tuttu Gafil yakalandým fena korkuttu Çekmeye caht edip tekrar ipini Bir müddet dinledim neden niçini
Dünyayý cenneti zannetti zahir Bütün arzularý hep ona dair Malý, mülkü, saraylarý vesair Mânayý bildi de kulak týkadý Kâf daðýnda gezip tozmaktý yadý
Dedim nefsim seni yumup yýkarým Bir çýrpýda burup burup sýkarým Üsteleme çok da çabuk býkarým Asarým ipe de kalmaz övenin Çok da olur halý diye dövenin
//Dediler; aç koma hýrsýz olmaya Çok da söyletme ki arsýz olmaya Fazla üstelersen döner solmaya Þiddet ile yola gelir zannetme Kalbinin zikrini sen ihmal etme!
Ona ne gerektir cenneti tarif Nefisle cennetle uðraþmaz Ârif Var sen ona uyda ol bari maruf Nasýl olsa nefsin peþinden varýr Ýhmale gelmez kalp hemen kararýr!
Aralýk 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.