ÖLÜM DE VAR DİYEMEM
ÖLÜM DE VAR DÝYEMEM
Gelmiþim þu dünyaya; neden geldim bilemem
Kýbrýs’ýn dað köyünde boþ büyüdüm diyemem
Aðlar hep çocukluðum, gençlik nerde bilemem
Þimdi þehir duraðým; köyü aþtým diyemem!
Çileler yazgýsýný, kim yazmýþsa silemem
Bu hayat köprüsünü kolay geçtim diyemem
Bir yaným akan suydu, öte yani bilemem
Geçti ömrüm habersiz mutsuz oldum diyemem!
Hoþgörü otaðýnda gün eyledim günlerce
Dile destan bir hayat yaþadýk beraberce
Güller açtý cennette öbek öbek katmerce
Geçti gençlik çaðlarý yaþým geçti diyemem!
Simdi baþka ilkbahar diyorlar bu çaðýma
Tutkular ödün vermez gençlik serper baðýma
Kýþ ortasý zirveler kar yaðdýrmaz daðýma
Utkulu aþk yolunda aþka doydum diyemem!
Geriye dönüp bakma; mazidir hoþu serer
Hep güzeli aramak umutlara sim sürer
Hayatta hep gülmeli, aþký tatlý dil derer
Gerideki yollarda hüzün buldum diyemem!
Gülþen der ki eyvallah; yolun sonu elveda
Hak yolunda var cüda, renkler vermez bir seda
Yaþam bir son bekliyor kalýnmýyor dünyada
Gelinse de yüz yaþa ölüm de var diyemem!
Gülþen Þenderin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.