Topraðý sevmese gül dikenle açmazdý, Mecnun, Leyla diye çöllerde dolaþmazdý, Dil susmadan gönül kelamýný yazmazdý, Yüreðimde zar’ým, Denizli’de yârim var.
Ateþim kýrk’ýnda, niye kaynýyor kaným, Nabýzým doksan da sanki çýkacak caným, Son demine vardý özümdeki hicraným, Yüreðimde zar’ým, Denizli’de yârim var.
Sana geliyorum, Ey! Kalbimdeki aðrým, Sönmeyen hasretin kor ateþi baðrým, Hadi sar, sarmala belki de son çaðrým, Yüreðimde zar’ým, Denizli’de yârim var.
Mümin ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mümin Üstün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.