MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HER ŞEY BU KADAR BASİT
Ayvazım Deniz

HER ŞEY BU KADAR BASİT





her þey bu kadar basit olmamalýydý aslýnda..

ana rahminden bin bir sancýyla doðarken
ölmek neden bu kadar kolaydý bir kurþunla
caný veren almasýný bilmez miydi?


toprak ananýn karnýný yýrtarak nice mahlukat çýktý
nice rengarenk çiçekler
seyretmek bu kadar güzelken bu bitimsiz sancýyý
ayaklar altýnda çiðnemek neden bu kadar kolay oldu hep.



yaðmur küskün
artýk eskisi gibi camlarý döverek beyaz damlalarýný savurmuyor yüzüme
kirli bir kahverengi çalýyor dudaklarý
düþtüðü yerde bir leke en kirlisinden.


güneþ þaþkýn
bir görünüp kayboluyor bulutlarýn arkasýna
annesini kaybeden ve
ne yapacaðýný bilmez bir çocuk gibi
oradan oraya vuruyor sýcaklýðýný.


dünya döndüðüne piþman
arada nefesi týkanýp öksürüyor
yer yarýlýyor o anda
’kimse yok mu’ diyen insan sesleri karanlýðý yýrtýyor
piþmanlýkla yutkunuyorum
biraz daha sarýlmak neden dünya malýna
doðarken de ölürken de çýrýlçýplakken insan
bu kadar keder giyinmek neden?


neyi pay edemiyorsunuz diyen çýðlýklarým
bir dað yamacýndan aþaðýya düþüyor
Mescid-i Aksa aðlýyor
orta doðu kan gölü
bir çocuk ’kara rengini’veriyor polisin eline
rengi yüzünde ölüyor
ve beyaz tanrý bir kez daha gülümsüyor.



doyumsuz insan aç karnýný sývazlýyor geðirerek
aðzý kan kokuyor
diþi et.


bir ’çocuk kadýn’gelinliðini yýrtým baþýna takýyor
ihtiyar insanýn dudaklarý kadýnýn gençliðini yutuyor.


beyaz tanrý gülüyor
ben gülüyorum
ya da aðlýyorum belkide
gizli gizli göstermeden
korku boðazýmdan aþaðý iniyor
tek korkum
sýra bende mi?


bana dokunmayan yýlan bin yýldýr yaþýyor hala
ben neredeyim bilmiyorum
yýkýk bir duvar dibinde kurþuna dizildim belkide
ya da hapishanede tecavüze uðradým binlerce kez
kýlým kýpýrdamadý
soluðumu þiirlerin suretine sürdüm
onlar kirlendi biraz daha
onlar devrildi harf harf hece hece kaðýda
ama ben sustum yýllarca.


bir bayrak rengine büründüm
hülyalý gözlerim uðruna ölünecek zamaný kolluyor
biraz da ben ölmeliyim biliyorum
biliyorum ki
uðruna ölünecek tek þey
gözlerimde tütüyor
þeref adýna.


beyaz tanrý gülmekten karnýný tutuyor
Kabil Habil’i bir kez daha öldürüyor.


Ayvazým DENÝZ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.